cristinavidalenradioemun

Pandemia Emocional en Radio Emun FM con Cristina Vidal

En este post os facilitamos la entrevista transcrita en castellano que realizaron a Cristina Vidal, Psicóloga y Coach, Directora de Centre PsiCo en Radio Emun FM.

Laura Purroy (Presentadora del Programa):  Hablamos ahora de unos de los efectos de la pandemia que más estamos experimentando, que son precisamente los psicológicos que nos están dejando todos estos meses de crisis sanitaria. Los expertos en salud mental alertan que cada vez se están diagnosticando mas depresión, crisis de ansiedad, insomnio y conductas de aislamiento. ¿La Cuarta Ola es la de la Salud Mental? Hablamos de ello ahora mismo con Cristina Vidal psicóloga y directora de centre PsiCo Lleida

Laura: Cristina Bienvenida

Cristina: Hola Buenas tardes

Laura: “No puedo más”  podría ser la frase que mas oímos cuando hablamos con la gente o incluso que nos repetimos a nosotros mismos. Llevamos un año de pandemia.     ¿Esta afectándonos después de este año a nuestra salud mental, la crisis sanitaria?

C: Si totalmente, es una situación sin precedentes que nos ha cambiado la vida a todos y todos en menor o mayor grado podemos experimentar malestar emocional a consecuencia de esta situación de incertidumbre que continua, en la que vivimos aun

L: recordaba cuando empezó todo en marzo que mucha gente decía que dormía mal, que tenia insomnio y después lo habíamos hablado, Cristina, que parecía que habíamos recuperado la normalidad, pero ahora en genera, no se si es sensación mía o estamos todos mas decaídos. ¿Que ha pasado?¿ A que lo atribuimos? ¿No se si des de el centre PsiCo lo habéis notado?

C: Si, en general se han triplicado las peticiones de atención psicológica por ansiedad. Crisis de ansiedad, miedo a enfermar (hipocondrías) y trastornos en el sueño que son más psicosomáticos, bajo estado de animo, apatía, perdida de energía del sentido del placer (anhedonia), y ahora vemos algo de estrés postraumático.  Pero si podemos hablar de un malestar emocional que nos ha triplicado el trabajo a los profesionales de la salud mental.  Y que se esta dando ahora mismo, en toda la población en menor o mayor grado. Por eso es normal estar triste o angustiado porque es la respuesta a lo que vivimos, es reactivo a lo que vivimos.

L:Se han triplicado y ¿es normal que pase al largo del año?

C: No es que suceda al largo del año, es acumulativo. Son generalmente, personas que se han ido sosteniendo hasta que no han podido mas como decías tu al principio. Son personas que viven con incertidumbre, que han tenido que cerrar y abrir su negocio varias veces, con el miedo a si harás o no caja cuando habrás, que echen de menos a su familia.  Y afecta a todos porque el perfil es muy variado, atendemos des de chicos a chicas de mas de 16 años a personas de mas de 60 años. Todos podemos estar pasando por esta acumulación. No son personas que estaban bien y de golpe están mal. Ya no estaban bien antes, pero se han ido sosteniendo.

L: si, si. Y tendría algo que ver, Cristina, no ver un final. ¿Seria mas fácil de pasar si viéramos un final?

C: Si, siempre. Concretar siempre ayuda. Hay gente que ahora, con las vacunas dice sentirse mejor, y que incluso verbaliza tener ganas de vacunarse para dejar de ser un riesgo para sus familiares mayores. La respuesta es si.

L: me he apuntado Pandemia Emocional. Delante de esta pandemia emocional y este pensmaiento recurrente, de no puedo mas ¿Qué podemos hacer? ¿que nos aconsejas?

C: Los consejos que puedo facilitar son genéricos, para todos. Adultos y también padres. Aprovecho para recordar que son los padres los que generan la atmosfera emocional a casa y también deben autoaplicarlos.  Estar en contacto con los otros, no podemos quedar presencialmente pero podemos estar en contacto por otros medios. Vivimos en una era privilegiada en este sentido porque nos permite estar en contacto con nuestros amigos. Que este contacto social sea de calidad. Es decir que alguna de las personas con las que hablamos sean personas con las que podamos compartir nuestra preocupación por nuestro negocio o nuestra tristeza por no ver a nuestros familiares. Mantenernos activos mentalmente seria otro consejo, intentar distraernos con cosas que nos gustan. Mantenernos activos con una rutina sana, de autocuidado, alimentarnos bien descansar bien e incluso incorporar en ella algún hábito sano que nos ayude a relajarnos. Cada uno puede establecer la suya: yoga, deporte. Es decir que hay una parte que no controlamos la incertidumbre, de momento ya empiezan a vacunar a la gente. Pero si controlamos lo que hacemos en nuestro día a día para sentirnos bien y estar distraídos y mantener nuestra salud mental al máximo.

L: A que deberíamos poner atención en que casos es necesario pedir ayuda.

C: Tener una sensación de tristeza o de malestar porque renunciamos a ver a la gente que queremos…tanto el adolescente que se siente aislado como la persona mayor. Es normal que se sientan tristes, no es necesario pedir ayuda. Pero en el momento en el que no duermo bien, tengo crisis de ansiedad o experimento que sufro, entonces es buen momento para pedir ayuda. Porque estas sufriendo o te resulta difícil seguir con tus actividades cotidiana, entonces te conviene pedir ayuda.

L: por lo tanto tomamos nota de  esto. Si nos es difícil continuar con estas actividades cotidianas podemos pedir ayuda…para no padecer mas bien como nos dices, Cristina. Nos dices que es normal estar tristes, estamos aislados, nuestra vida social no es la misma, se suma otra cosa, a ver que piensas como nos afecta ver que hacemos bien las cosas, mantenemos las distancias y las restricciones y aun así vemos que las cifras no bajan y el panorama no mejora. Tiene algún efecto sobre nosotros esto

C: Bien, genera mucha frustración…. Mira, hace poco leí un twit que se hizo viral de una persona que expresava que no podía ver a sus sobrinos des de hace un año y expresaba indignado de que se podrían hacer metings! Genera frustración si, ver que se están haciendo las cosas bien, no avanzamos y en otros ámbitos no se es tan restrictivo, no? Es normal que nos sintamos frustrados pero no quiere decir que nos tengamos que apartar de esta linia que protege a las personas que queremos y nos protege a nosotros y seguir haciendo las cosas bien.  Aunque nos frustremos , que es normal. 

L: Y una frustración sumada a la situación actual puede ser peor.

C: Si, totalmente. Imagina si sumamos estresores como no saber si podrás mantener tu negocio porque estas en el ámbito de la hostelería o comercial…Si estas haciendo las cosas bien y la situación continua perjudicándote pues genera malestar, frustración, sufrimientos, etc.

L: dicen que lo que nos decimos a nosotros es importante. Si nos decimos constantemente que no podemos no puedo mas, va acabar conmigo o lo que sea… nos enviamos mensaje de llegar al limite. ¿No se si hay algún mantra que nos pueda ayudar?

C: Bien la clave esta en lo que has dicho. Escuchar nuestro dialogo interno si yo me dijo a mi mismo no puedo no puedo, pienso que es un buen momento para pedir ayuda, ¿e? Porque te estas diciendo a t mismo que tienes dificultad para continuar con tu vida cuotidiana. Pero si te viene de vez en cuando te has de recordar que ya tenemos las vacunas, que seguimos avanzando que hoy sabemos más que hace 1 año. Que hemos incorporado una forma de vivir mas cuidadosa en términos de higiene que esto tampoco es negativo. Intentar mirarlo de una forma, en función de tu margen de maniobra. E? Dado que hay personas que están pasándolo muy mal porque estamos hablando también de una crisis económica.  La pandemia emocional surge también por esto.

L: Claro Es complicado….porque todos pasamos por esta situación y todos lo vivimos diferente.

C: Si, puede que si que hay un común denominador ganas de recuperar nuestra libertad, ver las personas que queremos, que no hayan restricciones, poder viajar …este es un común denominador porque nos afecta a todos,  porque nos ha cambiado la vida a todos. Pero no lo vivimos de la misma forma porque el cómo nos afecta depende de nuestras circunstancias personales, depende de los recursos que tengamos para afrontar la situación de lo que hemos acumulado. No es lo mismo el que ahora se encuentra con números rojos que el que hace tiempo que acumula esta situación…depende de cada situación en el caso de los jóvenes haber reducido al máximo la vida social, puede que sean los que peor lo pasan?

C: Yo equipararía las personas mayores con los adolescentes. Los que estamos al medio lo levamos a los mejor. Pero los adolescentes están en un momento de su vida en el que el grupo de iguales son importantes y las personas mayores están en un momento de su vida en que el apoyo social y emocional es importante.   Aunque tengan edades opuestas. Los que estamos en el medio vamos sosteniendo. Los adolescentes tienen las redes sociales pero no es lo mismo.

L:  Exacto, no es lo mismo. Nos quedamos con esta idea. Si tuviéramos una fecha limite nos lo tomaríamos diferente pero de momento la situación es la que es y la vamos llevando cada uno como puede y sino… en caso que nos afecte al día a día si necesario podemos pedir ayuda. 

C: Exacto.  Y también podemos fijarnos en como recuperamos la cotidianidad. Los adolescentes, aun estando en esta situación van a la escuela, ¿no? Poco a poco intentamos seguir y hemos de valorar. Volver a la escuela, salir a pasear. Aconsejo ir valorando aquello que recuperamos. No solo fijarnos en lo que nos falta sino lo que vamos logrando haciendo las cosas bien.

L: Es de hecho mirar el día a día el diferente. Valorando las pequeñas cosas, dándole un valor.

C: Exacto intentar disfrutar de las pequeñas cosas que recuperamos del día a día. Podemos ir a por un café, no nos lo podemos tomar dentro del local,  pero podemos pasear con él.  Podemos empezar a ver a alguien, los niños vuelven en la escuela, están contentos…, ir valorando todo lo que se quito de golpe no había escuela, ni cafeterías, no había interacción social, todo estaba cerrado, las calles estaban vacias y ahora volvemos a convivir en el espacio publico.

L: No deja de ser una mirada positiva delante de la realidad.

C: Si, totalmente. Hemos de recordar que volvemos a convivir.

L: Exacto y siempre nos apuntamos este consejo de que es importante mantener estas amistades. Que al final, Lo he hablado con gente de hecho. Todos llegamos a la misma conclusión, ahora que interaccionamos por videoconferencia decimos esto nos va bien porque nos da vida.

C: Tener un apoyo social de calidad es muy importante.  Una persona con la que compartir como estas y vivir,  es muy importante, aunque no nos podemos ver nos podemos llamar, nos podemos explicar lo que sentimos…hemos de poner valor en esto. El afecto no necesita la presencia para transmitirse, no? Las ganas de hablar con alguien,  puede alcanzarse si quedar presencialmente.  Se ha de valorar

 L: Pues Cristina,  con esta frase que nos dejas El afecto no necesita la presencia,  dejamos la entrevista de hoy, gracias por darnos consejos para llevar mejor esta situación y muchas gracias y hasta la próxima.  

C: ¡A vosotros!

 

 

Scroll al inicio
Obrir xat
Benvingut/da. Tens algún dubte concret?
“Benvingut/da. Tens algun dubte concret sobre cóm treballem o els nostres serveis o desitges demanar hora?
Ens pots trucar o escriure sense compromís i et respondrem!
Gràcies per la confiança. Equip Centre PsiCo Lleida.”